Mia jest raczej spokojną dziewczyną, która o dziwo nie szuka kłopotów. Szkolne szlabany co prawda nie są jej obce, ale najczęściej dostaje je za bycie w nieodpowiednim miejscu o nieodpowiednim czasie, kiedy nijak nie udaje jej się z nich wykręcić. Wpajane od małego zasady, że powinna od razu czuć się lepsza od innych, ponieważ miała idealną krew,  niespecjalnie wplata w swoje życie, nie mając niczego przeciwko innym osobom, czy to czystokrwistym, czy z domieszką mugolskiej krwi. Uważa, że każdy człowiek zasługuje na takie same szanse, chociaż nigdy nie powiedziała tych słów na głos zbyt podatna na wpływy swojego ojca, który trzyma ją krótko, niemal dyktując, co może, a czego z całą pewnością nie powinna. W jej głowie dzieje się znacznie więcej, niż jest w stanie pokazać.
Sprytna jeśli trzeba, a gdy wpakuje się w poważne kłopoty, nie ma większych problemów, aby się z nich wydostać. Jeśli faktycznie się uprze, z determinacją dąży do celu, jeśli tylko nie szkodzi to jej rodzinie, która mimo wszystko jest dla niej najważniejsza.
Ambitna, chociaż nie przesadnie. Nie ma nic przeciwko nauce, jednak nie siedzi obsesyjnie dzień w dzień nad książkami, chcąc mieć czas również dla siebie. Potrafi zaskoczyć innych, wykazując się pomysłowością, która pomaga jej w życiu codziennym. Raczej zamknięta w sobie, nie lubi opowiadać o własnych problemach, nie widząc najmniejszego sensu w tym, aby inni wtrącali się w jej sprawy.
Wyjątkowo lojalna i oddana, nie krzywdzi z premedytacją osób, na których jej zależy.
Zasady, które od małego przekazywał jej ojciec sprawiły jednak, że potrafi być wyjątkowo chłodna i nieprzyjemna zwłaszcza, jeśli się czegoś obawia. Czasami wredna i opryskliwa, a w chwilach zagrożenia potrafi zareagować złością.

Rodzina Calvert od niemal zawsze cieszy się szacunkiem wśród czystokrwistych rodów. Od pokoleń przekazywane są odpowiednie wartości, a dzieci kształcono tak, aby ani na chwilę nie zapomniały o rodzinnych wartościach i tradycjach, które odgrywały dość istotna rolę w przedłużaniu linii. Musiały wiedzieć, czym był szacunek, posłuszeństwo, jak również zawsze działanie w dobrym interesie rodziny, której przyszłość zawsze stawiało się na pierwszym miejscu. Liczył się status oraz prestiż; postrzeganie wśród pozostałych elit.
Mia, która urodziła się jako pierwsza i jedyna córka swoich rodziców przekonała się o tym wszystkim już za dziecka, kiedy była w stanie rozumieć otaczający ją świat. Odkąd tylko pamiętała jej dni naszpikowane były napiętym grafikiem, podczas którego rodzice przyzwyczaili ją do życia na salonach. Odpowiednia mowa, odpowiednie zaprezentowanie się, pokazanie się z jak najlepszej strony. Nie było czasu na typowe, beztroskie dzieciństwo, którego w pewien sposób zazdrościła swoim rówieśnikom. Były wymagania ojca, była presja, którą na niej wywierał.
O tym, że posiada magiczną moc dowiedziała się dość szybko. Nauka w domu, jak również przygotowanie do szkoły, było jedną z podstawowych rzeczy, której oczekiwał dziadek - głowa rodziny, któremu nikt nigdy się nie przeciwstawiał. Wszystko szło zawsze po myśli przedstawicieli płci męskiej, którzy mieli prawo decydować, jak również wpływać na życie pozostałych.
Pierwsze lata życia zlewały jej się w jedno. Każdy dzień jawił się tak samo, a wieczorem była tak zmęczona od natłoku informacji, od powarkiwań na nią, surowych razów, które zbierała, kiedy zrobiła coś nie tak, jak powinna. Zły ukłon? Złe nalanie herbaty, czy nie prawidłowe trzymanie różdżki? Kara. Była do nich przyzwyczajona tak, jak człowiek przyzwyczajał się do oddychania. Nie umiała nawet jasno opowiedzieć o poszczególnych Świętach, bo każde wyglądało niemal identycznie. Nie potrafiła rozróżnić rodzinnych spotkań, bo wszystkie były dziwnie monotonne i nie wyróżniały się niczym, co zapadłoby jej w pamięć. Ale nigdy nie powiedziała na głos, że coś jej nie odpowiada. Nigdy nie sprzeciwiła się woli ojca, który w chwili, w której skończyła osiem lat, zapowiedział jej, że została ofiarowana na żonę chłopakowi, którego nie znała. Dziesięć lat, tyle otrzymała. Dziesięć zanim miała na zawsze zostać czyjąś.
Pierwszy dzień w szkole był dla niej niczym nowy początek. Bez ciągłego nadzoru rodziców, bez ciągłego patrzenia jej na ręce mogła chociaż trochę stać się sobą. Tą, którą ukrywała w sobie niepewnie licząc, że nikt z rodziny nigdy jej nie pozna. Na pozór twarda i posłuszna, w środku była zupełnie inna.
Była niczym nowo narodzona. Zaskarbiła sobie sympatię kilku osób, które stały się jej przyjaciółmi. Pierwszymi, których miała z wyboru, a w których nie ingerowali rodzice. Nie przeszkadzało jej, że ich krew nie była czysta niczym łza, bowiem patrzyła na nich jak na każdego innego człowieka.
Wybuch wojny sprawił, że jej rodzina znalazła się na celowniku, jako jedna z tych, które popierały, jak również działały na rzecz Czarnego Pana. Dwóch wujków, kilku kuzynów, jak również jedna z ciotek ponieśli śmierć, a wielu zostało aresztowana. To jednak nie zmieniło przekonań Calvertów, jak również nie sprawiło, że nagle wyzbyli się swojego jestestwa.
Tuż po wojnie Mia miała okazję po raz pierwszy poznać osobę, która była jej przeznaczona. Chłopaka, na którego wcześniej nawet nie zwracała szczególnej uwagi. Co prawda rozmawiała z nim, ale nie był to typ, do którego zbliżyłaby się bardziej. Tylko jakie właściwie miała wyjście?


Krewni i rodzina
➤ Olaf Calvert  - dziadek dziewczyny; głowa rodziny. Zachowanie czystości krwi jest dla niego sprawą pierwszorzędną, dlatego to właśnie on dobiera wnukom partnerów by mieć pewność, że nie pojawi się ani kropla domieszki
➤ Amanda Calvert- matka, niepracująca. Zajmuje się domem, jak również wychowywaniem dzieci. Poślubiła Siegfrieda, kiedy skończyła osiemnaście lat, bynajmniej nie z miłości do niego.
➤ Siegfried Calvert - ojciec, pracownik Ministerstwa Magii. Surowy i wymagający, uwielbia wywierać na innych presję, by przekonać się, czy są wystarczająco odporni psychicznie. Nie znosi sprzeciwu.
➤ ... Calvert - starszy brat, uczeń Hogwartu
➤ ... Calvert- młodszy brat, który czeka na list  

➤ marzy o podróży dookoła świata, niestety ze względu na swoje pochodzenie, jak i własną rodzinę ma na to marne szanse
➤ ma narzeczonego, z którym nijak się nie dogaduje; nigdy nie była zwolenniczką ustawianych małżeństw
➤ uwielbia czytać książki wszelkiej maści; nie ma nic przeciwko nawet tym mugolskim, jednak ukrywa to przed swoją rodziną
➤ kiedy miała zaledwie kilka lat ugryzł ją pies, pozostawiając bliznę na jej prawym ramieniu
➤ uwielbia truskawki w czekoladzie
➤ ma kota perskiego imieniem Albatros
➤ nigdy nie robiła niczego szalonego, chociaż ma na swoim koncie już kilka szlabanów czy utratę punktów
➤ jej ulubionym przedmiotem jest transmutacja, bo czy nie wspaniałe jest zmienianie kształtów różnych rzeczy?
➤ nigdy nie była tak naprawdę zakochana, bo nigdy nie dano jej na to szansy
➤ jako mała dziewczynka uwielbiała bawić się w chowanego. Niestety, nie miała zbyt wielu przyjaciół, którzy popieraliby tę formę spędzania wolnego czasu
➤ panicznie boi się burz, więc zawsze, kiedy jakaś się zaczyna, stara się znaleźć miejsce, w którym czułaby się najbardziej bezpiecznie. A gdzie, jak nie w lochach, słychać to najmniej?
➤ lubi spędzać czas na błoniach, więc często tuż przed zajęciami, jak również po, udaje się na krótki spacer
➤ jest wegetarianką, co już samo w sobie jest źle postrzegane przez jej rodzinę; na takie ustępstwo ojciec jednak zgodził się pójść, jeśli pod innymi względami będzie posłuszna
➤ zna francuski, ponieważ już za dziecka ojciec uznał, że powinna znać jeszcze jeden język. Zresztą pierwotnie chcieli ją posłać do Beauxbatons uważając, że Hogwart schodzi na psy
➤ jedną z rzeczy, których skrycie się obawia, jest utknięcie w martwym punkcie bez możliwości dalszego rozwoju i przeżycie życia nijako, nie spełniwszy wszystkich marzeń